مصداق اهلبیت، بنا بر منابع معتبر اهل سنت، پیامبر اسلام (صلیالله علیه و آله)، امام علی، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین (علیهمالسلام) هستند که در زمان نزول آیه تطهیرحضورداشتهاند. در صحیح مسلم از زبان عایشه همسر پیامبر خدا (صلیالله علیه و آله) نقلشده که روزی پیامبر خدا (صلیالله علیه و آله) بین طلوعین، کسائی را که از پشم سیاه بافتهشده بود بر روی خود انداخت که در این هنگام حسن بن علی آمد و پیامبر او را در کنار خود زیر کساء برد و سپس حسین آمد او هم زیر کساء رفت و بعد از او فاطمه دختر رسولالله آمد او هم داخل کساء شد و بعد از او علی آمد و در زیر کساء با آنها یکجا شد. در این زمان پیامبر (صلیالله علیه و آله) فرمود: «إِنَّما یریدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَكُمْ تَطْهیرا».[۱] در مستدرک حاکم با شرط بخاری و مسلم و کتابهای دیگر اهل سنت نیز از زبان امسلمه همسر دیگر پیامبر (صلیالله علیه و آله) نقلشده است زمانی که این آیه در خانه او بر پیامبر نازل گردید پیامبر (صلیالله علیه و آله) علی، فاطمه، حسن و حسین را در زیر کساء جمع کردند و فرمودند: «اَللَّهُم هَؤُلاءِ اَهلُبَیتِی». ام سلمه میگوید من عرض کردم آیا من از اهلبیت نیستم فرمودند: تو اهل منی و با خیر هستی و اینان اهلبیت من هستند.[۲]
وجوب محبت اهل بیت بر مسلمانان
محبت اهلبیت و اجتناب از دشمنی با آنان از حقوق مسلم است که بر مسلمانان واجب گردیده است. محبت اهلبیت از حقوقی است که در قرآن کریم به آن تصریحشده است. خداوند میفرماید:«قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى[۳]؛ بگو: من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمىكنم جز دوست داشتن نزدیكانم [اهلبیتم]». این آیه شریفه بهاتفاق مفسرین شیعه و سنی دلالت روشن بر وجوب محبت اهلبیت دارد که عبارتاند از علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهمالسلام). در کتابهای معتبر اهل سنت آمده هنگامیکه آیه مودت نازل گردید از پیامبر (صلیالله علیه و آله) سؤال شد این قرابت شما کیست که محبت آنان بر ما واجب گردیده است؟ رسول خدا (صلیالله علیه و آله) فرمود: علی و فاطمه و دو فرزند او.[۴] ابی سعود در ذیل همین مطلب گفته است: «حُرِمت الجنّةُ علَى مَن ظَلمَ أهلَ بَيتِي و آذاني فِي عِترَتِي». [۵] یعنی پیامبر (صلیالله علیه و آله) فرمود بهشت بر کسی که بر اهل بیتم ظلم می کند و درباره عترتم مرا اذیت می کند حرام شده است.
همچنین پیامبر اسلام (صلیالله علیه و آله) درباره دشمنی با اهلبیت فرموده است: «وَالَّذی نَفسِی بِیَدِه لَا یبغِضُنا اهلَ البَیتِ رجلٌ(احد)اِلاّ اَدخَلَهُ اللَّهُ تَعالی النار؛ قسم به آنکسی که جان من در دست اوست کسی با ما اهلبیت دشمنی نمیکند مگر اینکه خدا او را داخل جهنم کند».[۶] آلوسی در ذیل این حدیث میگوید حق این است که محبت اهلبیت پیامبر واجب است و هر چه این قرابت قویتر باشد محبت شدیدتر میگردد پس محبت علویان و فاطمیان از همه محبتها لازمتر و شدیدتر است.[۷]
اهل سنّت از پیامبر (صلیالله علیه و آله) روایت مفصلی مبنی بر محبت اهلبیت نقل كردهاند كه برخی از فراز های آن چنین است: «آگاه باشید هر كس بر محبّت آل محمّد بمیرد، شهید مرده است. آگاه باشید هر كس بر حبّ آل محمّد از دنیا برود بخشیده شده از دنیا رفته است ... و آگاه باشید هر كس بر محبّت و دوستی آل محمّد از دنیا برود، خداوند قبرش را محلّ زیارت ملائكه جهان قرار میدهد ... آگاه باشید هر كس بر غضب آل محمّد بمیرد كافر از دنیا رفته است و بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید».[۸]
یکی از مصادیق محبت اهلبیت فرستادن صلوات بر آنان است. حدیثی در کیفیت صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد (صلیالله علیه و آله) در کتابهای معتبر اهلسنت از جمله صحیح بخاری چنین نقل شده: «...سَأَلْنَا رَسُول اللَّه (ص) فَقُلْنَا يا رَسُول اللَّهِ كَيْفَ الصَّلَاةُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ فإن اللَّهَ قد عَلَّمَنَا كَيْفَ نُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ قال قُولُوا اللهم صَلِّ على مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كما صَلَّيْتَ على إبراهيم وَ عَلَى آلِ إبراهيم إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ اللهم بَارِكْ على مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كما بَارَكْتَ على إبراهيم وَ عَلَى آلِ إبراهيم إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ»؛[۹] یعنی از رسول خدا سؤال کردیم که صلوات بر شما اهلالبیت چگونه است همانا خداوند فرستادن سلام را بر شما به ما آموخته است؟ پیامبر فرمود: بگویید اللهم صلّ علی محمد ... تا آخر.
فرستادن صلوات بر اهل بیت آن قدر مهم است که از سوی خداوند جزئی از تشهد نماز قرار داده شده است و به همین دلیل امام شافعی درباره اهلبیت شعری سروده که محبت آنان را بر همه مسلمانان فرض دانسته است:
یا آل بیت رسولالله حبكم فرض من الله فی القران انزله
یكفیكم من عظیم الفخر انكم من لم یصل علیكم لا صلوة له[۱۰]
(ای خاندان رسول خدا (ص)محبت شما در قرآن از طرف خداوند بر ما فرض واجب شده است. در عظمت و بزرگواری شما همین بس كه هر كس به شما صلوات نفرستد نمازش قبول نیست).
از آنچه بیان شد محبت اهلبیت هم در قرآن کریم و هم در احادیث نبوی یک فریضه است که مسلمانان باید به آن مقید باشند.
نویسنده: حمیدالله رفیعی
[۱]. مسلم بن حجاج نیشابوری، صحیح مسلم، ج ۴ ص ۱۸۸۳، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، بیتا.
[۲]. حاکم نیشابوری، محمد بن عبد الله، المستدرک علی الصحیحن، ج ۲ ص ۴۵۱ و ج ۳ ص ۱۵۹، بیروت، دار الكتب العلمیة، چ ۱،۱۴۱۱ ق. تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا.
[۳]. شوری،۳۳.
[۴]. زمخشری، محمود بن عمر، تفسیر الكشاف،ج ۴، ص ۲۲۳ و ۲۲۴، بیروت، دار إحياء التراث العربي، تحقيق: عبد الرزاق المهدي ؛ قرطبی، محمد بن احمد،الجامع لاحکام القرآن، ج ۱۶، ص ۲۲، قاهره، دارالشعب، بیتا.
[۵]. ابی سعود، محمد بن محمد، تفسیر ابی سعود، ج ۸، ص ۳۰، بیروت، دار إحياء التراث العربي، بیتا.
[۶]. صحیح ابن حبان، ج ۱۵، ص ۴۳۵، حدیث ۶۵۷۸ ؛ المستدرک، ج ۳ص ۱۶۲، حدیث ۴۷۱۷.
[۷]. آلوسی، سید محمود، روح المعانی، ج ۲۵، ص ۳۲، بیروت،دارإحياءالتراثالعربي، بیتا.
[۸]. جوینی،ابراهیم، فرائد السمطین، ص ۲۵۵- ۲۵۶،بیروت، مؤسسة المحمودی، ۱۳۹۸ ق.
[۹] . بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۴ص ۱۱۸ و ۱۱۹، دارالفکر للطباعه والنشر و التوزیع، ۱۴۰۱ق.
[۱۰]. دیامطی، ابی بکر بن سید محمد،حاشية إعانة الطالبين ، ج ۱، ص ۱۷۱،بیروت، دار الفكر للطباعة والنشر والتوزيع، بیتا.