تفسیر نمونه از تفاسیر شیعی قرآن به زبان فارسی، تالیف آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی و گروه نویسندگان در قرن ۱۴ هجری است. این تفسیر در ۲۷ جلد در ایران منتشر شده و به زبان‌های انگلیسی، عربی و اردو نیز ترجمه شده‌است.
ناصر مَکارِم شیرازی از مراجع تقلید شیعیان و یکی از استادان درس خارج فقه و اصول در قم. او یکی از هفت مرجع معرفی‌شده از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در سال ۱۳۷۳ش است. مکارم شیرازی از جوانی تألیفاتی داشته و تا دهه ۱۳۹۰ش، نزدیک به یک‌صد اثر از وی منتشر شده است. وی از مدیران مجله مکتب اسلام به‌ویژه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است. تفسیر نمونه، یکی از مهم‌ترین تفاسیر معاصر از قرآن، حاصل کار گروهی به سرپرستی اوست. مکارم شیرازی، صاحب فتاوایی است که در فقه شیعه کم‌سابقه است؛ از جمله حرمت سیگار کشیدن و عدم نجاست ذاتی کفار. مدارس علمیه مانند مدرسه فقهی امام کاظم(ع)، مؤسسات پژوهشی مانند مرکز تخصصی شیعه‌شناسی، و همچنین شبکه ماهواره‌ای ولایت از جمله مراکزی است که از سوی دفتر وی اداره می‌شود.
ناصر مکارم شیرازی، از روحانیان فعال و یکی از سخنرانان انقلابی بوده که پیش از انقلاب اسلامی در نقاط مختلف ایران دست به فعالیت زده و زندانی و تبعید شده است. او عضو مجلس خبرگان تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بوده است. در سال ۱۳۹۳ش، همایشی با مدیریت وی در قم و با عنوان «کنگره جهانی جریان‌های افراطی و تکفیری از دیدگاه علمای اسلام» در واکنش به تحرکات گروه داعش برگزار شد و عالمانی از ۸۰ کشور جهان در آن حضور داشتند.
زندگی و تحصیل
ناصر مکارم شیرازی، در سال ۱۳۰۵ش در شیراز متولد شد. پدر او بازرگان و فروشنده بود. تحصیلات دبستان و دبیرستان را در شیراز گذراند و در ۱۴ سالگی دروس دینی خود را در مدرسه آقا بابا خان شیراز آغاز کرد و در ۱۸ سالگی (۱۳۲۳ش) وارد حوزه علمیه قم شد. در سال ۱۳۲۹ش به نجف رفت، اما پس از یک سال اقامت و تحصیل، در سال ۱۳۳۰ش به قم بازگشت.[۱]
مکارم شیرازی، در درس آیت الله بروجردی، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای و سید محمد محقق داماد در قم شرکت می‌کرد. در نجف، در درس آیت الله خویی و سید محسن حکیم حاضر می‌شد و در بازگشت از نجف، در ۲۴ سالگی، از محمدباقر اصطهباناتی و محمدحسین کاشف الغطاء اجازه اجتهاد دریافت کرد.[۲]
سید محمد حسینی بهشتی و امام موسی صدر، از هم‌مباحثه‌های مکارم شیرازی بوده‌اند.[۳]
مرجعیت
ناصر مکارم شیرازی یکی از مراجع تقلید شناخته‌شده در جمهوری اسلامی ایران، و یکی از هفت فقیهی است که پس از درگذشت آیت الله اراکی در آذر ۱۳۷۳ش، از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، واجد شرایط مرجعیت شناخته و اعلام رسمی شد.[۴]
اقدامات علمی و فرهنگی
مکارم شیرازی، از ابتدای جوانی دست به تألیف و تحقیق زد و علاوه بر تحصیلات حوزوی مرسوم، اقدامات فرهنگی را هم با جدیت دنبال کرد. این فعالیت‌های او در شرایطی بوده که تعداد نویسندگان حوزوی در آن دوره بسیار اندک بود.[۵]برخی از فعالیت‌های او از این قرار است:
آیت الله مکارم شیرازی، یکی از اعضای اصلی هیئتی بود که در زمان حیات آیت الله بروجردی برای ساماندهی وضعیت حوزه‌های علمیه شکل گرفت[۶] و پس از درگذشت او در سال ۱۳۴۰ش نیز ادامه یافت.[۷] این هیئت در سال ۱۳۳۷ش برای رسیدگی به امور حوزه علمیه[۸] با نظر آیت الله بروجردی که در آن زمان، مرجع عام و زعیم حوزه علمیه بود تشکیل شد و علاوه بر مکارم شیرازی چهره‌های حوزوی‌ای از جمله حسینعلی منتظری، ربانی شیرازی، سید مهدی روحانی، سید موسی زنجانی، احمد آذری قمی، مهدی حائری تهرانی، محسن حرم‌پناهی و جعفر سبحانی، عضو آن بودند.[۹] ادامه کار این هیئت، موجب شکل‌گیری جامعه مدرسین در سال ۱۳۴۴ش شد.[۱۰]مکارم شیرازی همچنان یکی از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است.[۱۱]
آثار قرآنی
۱. تفسیر نمونه
این تفسیر، اثر ناصر مکارم شیرازی و برخی دیگر از چهره‌های حوزوی از جمله محمدرضا آشتیانی، محمدجعفر امامی، محمود عبداللهی، محسن قرائتی و محمد محمدی اشتهاردی است که در طول ۱۵ سال و در ۲۷ جلد نوشته شده است.[۱۲] تفسیر نمونه، به زبان ساده نوشته شده تا برای عموم مردم قابل فهم باشد. این تفسیر، در کنار شرح و بسط آیات قرآن، به مسائل اجتماعی نیز می‌پردازد و برخی مطالب علمی نیز در آن بیان شده و به همین دلیل، از تفاسیر علمی خوانده می‌شود.[۱۳]
۲. پیام قرآن (کتاب)
پیام قرآن از تفاسیر موضوعی قرآن به زبان فارسی، اثر آیت‌الله مکارم شیرازی و گروهی از نویسندگان حوزه علمیه قم است. تألیف این کتاب ۸ سال طول کشیده و در ده جلد منتشر شده است. در این کتاب، ابتدای هر موضوعی، آیات مرتبط با آن آورده شده سپس استنباط و استدلال صورت پذیرفته است. تفسیر پیام قرآن به زبان عربی نیز ترجمه شده است.
۳. ترجمه قرآن کریم
ترجمه قرآن به قلم آیت‌الله مکارم شیرازی، در سال ۱۳۷۳ شمسی چاپ و منتشر شده است. این ترجمه به گفته مترجم، با استفاده از ترجمه موجود در تفسیر نمونه است، بر اساس روش محتوا به محتوا و همچنین به زبان روزمره توده مردم نوشته شده است.[۱۴] این ترجمه با همکاری دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی آماده انتشار شده است.[۱۵] ویژگی این ترجمه، دقت و روانی جمله‌ها و آشکار بودن مفهوم و معنای آیات دانسته شده است.[۱۶] با این حال مرتضی کریمی‌نیا گرچه معتقد است این ترجمه پس از تنها دو سال انتشار، در میان قرآن‌خوانان و قرآن‌شناسان شهره شده،[۱۷]اما اشکالاتی غیرقابل چشم‌پوشی دارد؛ از جمله: برخی موارد ترجمه‌نشده، اشکالات نحوی و ساختاری، تفاوت و تضاد در تفسیر و توضیح و همچنین اشکالات لغوی و صرفی.[۱۸]
منبع: برگرفته از ویکی شیعه.
[۱] . زندگینامه آیت الله مکارم شیرازی.
[۲] . همان.
[۳] . همان.
[۴] . اکبری، آشنایی با تشکل‌های روحانی (۳) جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ص۱۵۰.
[۵] . پیشوایی، مجله درسهایی از مکتب اسلام، ص۵۸.
[۶] . روابط عمومی جامعه مدرسین، «جامعه مدرسین»، ص۱۸ و ۱۹.
[۷] . اکبری، «آشنایی با تشکل‌های روحانی (۳) جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» ص۱۳۷.
[۸] . روابط عمومی جامعه مدرسین، «جامعه مدرسین»، ص۱۸.
[۹] . همان، ص۱۸ و ۱۹.
[۱۰] . همان، ص۱۹.
[۱۱] . اکبری، «آشنایی با تشکل‌های روحانی (۳) جامعه مدرسین حوزه علمیه قم»، ص۱۴۰ و ۱۴۱.
[۱۲] . عراقی‌نژاد، مفسران معاصر: تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی، ص۳۸.
[۱۳] . همان، ص۳۹.
[۱۴] . نگاه کنید به قرآن کریم، ترجمه مکارم شیرازی، ۱۳۷۳ش.
[۱۵] . نگاه کنید به: قرآن کریم، ترجمه مکارم شیرازی، ۱۳۷۳ش.
[۱۶] . قرآن مجید: ترجمه آیت الله مکارم شیرازی»، ص۷۲.
[۱۷] . کریمی‌نیا، «نقد و بررسی ترجمه قرآن کریم از آیت الله مکارم شیرازی (۱)»، ص۱۴۰.
[۱۸] . همان، ص۱۴۲.
