در کتابی که نویسنده آن ادعای فضل و علم دارد آمده است:
محمد تحت تأثير شديد محيطش محور اصلى قرآن را مبارزه با بت‌پرستى قرار داده است غافل از اين‌كه اين همه بحث از بت‌پرستى به درد نقاط ديگر جهان و يا آينده بشريت نمى‌خورد...
مثال ديگر كشتى‌هاى بادبانى است كه در زمان محمد رايج بوده بارها در قرآن به نقش باد در پيش بردن كشتى اشاره شده و آن را خواست خدا دانسته است مانند «هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنْتُمْ فِى الْفُلْکِ وَجَرَيْنَ بِهِمْ بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ»؛ «او كسى است كه شما را در خشكى و در دريا مى‌گرداند تا وقتى كه در كشتى باشيد و آنها با بادى خوش آنها را به پيش مى‌راند».
پاسخ شبهه
اوّلا : اگر در محيطى يك بيمارى خطرناك رواج داشته باشد و طبيب قسمت مهمى از وقت خود را به درمان آن بپردازد آیا كار خلافى انجام داده و بايد به آن طبيب گفت در نقاط ديگر دنيا اين بيمارى نيست چرا زياد به آن اهميت مى‌دهى؟ ( این طرز تفكر را ملاحظه كنيد چقدر سست است)
ثانياً : بت‌پرستى در دنياى امروز هم رواج فراوان دارد سرى به هندوستان و كشورهاى شرق آسيا و برخى از كشور چين بزنيد تا بدانيد همه چيز مورد پرستش واقع مى‌شود حتى... و صورت‌هاى ديگر بت‌پرستى حتى در غرب نيز وجود دارد.
ثالثاً : قرآن علاوه بر مبارزه با بت‌پرستى برنامه وسيعى براى دعوت ساير پيروان اديان به سوى اسلام كه آيينى بسيار كامل‌تر و مترقى است دارد، اى كاش اين بهانه‌گير كه خود را مفسر عالى‌مقامى مى‌داند حداقل يك دوره قرآن را با دقت روخوانى مى‌كرد تا بداند مبارزه قرآن تنها با بت‌پرستى نبوده است و گفتگوهاى منطقى فراوان با پيروان ساير اديان دارد.
رابعاً : آيا پيامبر (صلی الله علیه و آله) وقتى آيات مربوط به نعمت‌هاى الهى را مى‌شمرد و از تأثير بادهاى منظم بر حركت كشتى‌ها سخن مى‌گويد كه از نعمت‌هاى بزرگ پروردگار در آن زمان بوده آيا لازم بوده است بحث از كشتى‌هاى موتورى كه هزار سال بعد ابداع و اختراع شد داشته باشد و بگويد از نعمت‌هاى خدا اين است كه يك هزار سال بعد كشتى‌هايى اختراع مى‌شود كه با نيروى برق و بخار سينه امواج را مى‌شكافند و حركت مى‌كنند يا بايد سخنى بگويد كه مورد نياز مردم در آن زمان بوده است. از طرفى مى‌دانيم كه در بعضى از آيات اشاره كوتاه و پرمعنايى به وسائل نقليه آينده نيز شده است.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
