آقاى دكتر على مسيبى در ۲۶ بهمن سال ۱۳۴۷ دوش در فريدون شهر اصفهان پا به عرصه وجود نهاد. ولادتش در خانواده اى از نظر مادى اما با گرايشهاى مذهبى بسيار قوى بود و اين امر از همان اوان كودكى، زمينه رشد و پرورش قرآنى اين كودك را فراهم نمود. صوت خوش پدر، نخستين گرايشهاى على مسيبى به تلاوت و صوت خوش قرآن بود تا آنكه روزى در كنار دكه كوچك نوار فروشى، تلاوتى زيبا با صوت دلنشين مرحوم عبدالباسط را شنيد و او كه كودكى ۵ ساله بود چنان مجذوب شد كه زندگى قرآنيش رقم خورد. آنچه كه در سرگذشت قاريان بيش از هر چيز بارز است. نقش سرنوشت ساز خانواده و ايجاد جاذبه هاى قرآنى در كودكى بوده است.
على مسيبى كه نخستين بارقه عشق به قرآن را از خانواده خود دريافته بود، از محضر استاد مرحوم مجتبى غضنفرى نكات لازمه بسيار فراگرفت؛ او از همان ابتدا در جلسات هفتگى اين استاد در مسجد قنات آباد حضور مى يافت و دانسته هاى خويش را افزون مى ساخت، آقاى على مسيبى در سن ۱۱ سالگى تجويد، صوت و لحن و مقدماتى در زمينه صرف و نحو زبان عربى را از كتاب جامع المقدمات در محضر استاد مرحوم غضنفرى فرا گرفت زيرا آگاهى به صرف و نحو زمينه لازمى براى فهم و درك ايات در هنگام تلاوت قرآن است.
دكتر مسيبى در سال ۶۵ موفق به اخذ ديپلم تجربى شد و پس از آن به اتمام دوران سربازى در سال ۶۹ در دانشگاه علوم پزشكى تهران در رشته پزشكى پذيرفته شد او پس از اتمام دوره تحصيلى در سال ۷۶ مدرك دكتراى عمومى را دريافت نمود و از مهرماه سال ۷۷ در رشته دكتراى تخصصى پوست مشغول به تحصيل شد. نخستين تلاوت رسمى در مسجد قنات آباد تقطه عطفى در زندگى مسيبى شد. زيرا او آن شب چنان مورد تشويق اساتيد قرار گرفت كه شور و حال زايد الوصفى وجود او را گرفته، و به ادامه اين راه اميدوار ساخت.
آقاى مسيبى معتقد است كه تقليد در ابتداى كار امرى بسيار لازم چرا كه قارى اگر مقلد نباشد قادر به پيشرفت در كار خود نخواهد بود. از اين رو بايد از سبك مناسبى تقليد كرد تا خلاقيت لازم در تلاوت به دست آيد او به قاريانى كه در ابتداى راه هستند توصيه مى كند كه به فراگيرى جنبه هايى مختلف قرآنى بپردازند و همراه با قرائت قرآن به يادگيرى مفاهيم و دانسته هايى در زمينه هاى مختلف قرآن بپردازند زيرا از يك قارى برجسته انتظار دريافت مفاهيم قرآن، انتظارى بجاست. دكتر مسيبى خود نيز علاوه بر تلاوت قرآن در خصوص علوم مختلف قرآنى، تفسير و نهچ البلاغه به مطالعه مى پردازد و در اين راستا از كتبى چون مثنوى معنوى، غزليات مولانا و حافظ و سعدى بهره مى گيرد آقاى دكتر مسيبى در زمينه ورزش به پياده روى و كوه نوردى علاقه بسيارى دارد و در زمينه آوازهاى سنتى نيز تلاش كرده و به اجراى قطعاتى در اين زمينه مى پردازد.
دكتر مسيبى در سالهاى ۶۴ و ۶۵ به كشور عربستان سفر نمود و در مسجد الحرام و مسجد النبى به تلاوت پرداخت و در هشتمين دوره مسابقات بين المللى قرآن در اين كشور رتبه نخست را كسب نمود.
آقاى مسيبى ضمن تلاوت در بسيارى از شهرهاى كشور بارها در مسابقات مختلف قرآنى شركت نموده و رتبه هايى را كسب كرده است. او در سال ۶۳ در مسابقات قرآن ساتان تهران رتبه اول را كسب نمود و در شهرهاى مختلف كشور به داورى مسابقات پرداخته است.
دكتر مسيبى زندگى خويش را با عشق قرآن عجين مى داند. او قرآن را منشأ تمامى بركات زندگى فردى و اجتماعى خود دانسته و مى گويد: الا بذكر الله تطمئن القلوب كلامى است كه در مسير زندگى قدرت، استقامت و اراده و آرامش را از آن دريافت نمودم.
دكتر مسيبى در برنامه هاى روزانه خود به حفظ آياتى از قرآن، تلاوت قرآن و مطالعه اشاره دارد. او در دوران ۸ سال دفاع مقدس بارها در مجامع مختلف رزمندگان اسلام در جبهه هاى جنوب كشور به تلاوت قرآن پرداخت او همچنين دوباره در سالهاى ۶۵ و ۷۹ در حضور مقام معظم رهبرى به تلاوت قرآن كريم پرداخته است. آقاى مسيبى به ابتهال و تواشيع نيز علاقه بسيارى داشته و در اين جلسات از استاد قيم بهره ها برده است. او اشتياق به شنيدن ابتهال را بزرگترين عامل يادگيرى آوازها و موسيقى سنتى ايران مى داند زيرا معتقد است كه با يادگيرى اين گوشه ها مى توان نعماتى را در ابتهال اجرا نمود. او از اساتيد: عبدالباسط، مصطفى اسماعيل، و منشاوى به عنوان بزرگترين اساتيد مصر ياد مى كند و قاريان برتر حاضر در كشور مصر را استادان شعيشع و غلوش و عبدالعال مى داند.