برخى از آيات قرآن كريم تنها بيان گر عصمت حضرت خاتم الانبياء صلى الله عليه وآله هستند و به عصمت انبياء ديگر و يا اوصياء الاهى نظر ندارند. خداى تعالى در سوره نجم به بيان اوصاف حضرت محمّد مصطفى صلى الله عليه وآله مى پردازد و ضمن نفى گمراهى از ايشان، تمام سخنان حضرتش را مستند به وحى الاهى مى داند. در آيات دوم تا چهارم اين سوره مى خوانيم:

(ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَما غَوى * وَما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى * إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْيٌ يُوحى);

صاحب شما (محمّد مصطفى صلى الله عليه وآله) گمراه و در ضلالت نيست و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى گويد و سخنش جز وحىِ الاهى نيست.

هر يك از اين سه آيه به روشنى بيان گر عصمت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله هستند.

خداى تعالى در آيه اى ديگر نسيان و فراموشى را نيز از رسول گرامى اسلام صلى الله عليه وآله نفى مى كند و مى فرمايد:

(سَنُقْرِئُكَ فَلا تَنْسى);۱

ما (آيات قران را) بر تو قرائت مى كنيم، پس تو فراموش نمى كنى.

هم چنين در آيه اى ديگر به صورت مطلق به اطاعت از دستورات پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله، امر مى كند و مى فرمايد:

(وَما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا);۲

آن چه رسول خدا براى شما آورد (و امر كرد) آن را بگيريد (و اطاعت كنيد) و از آن چه شما را نهى كرد، بپرهيزيد.

چنان كه پيشتر بيان شد، مقام آمريت مطلق لزوماً نيازمند عصمت است، پس اين آيه نيز با اثبات آن مقام براى پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله، عصمت ايشان را ثابت مى كند.

پی نوشتها:

۱ . سوره أعلى: آيه ۶.

۲ . سوره حشر: آيه ۷.