آموزش قرائت

تفسیر قرآن

ترجمه قرآن

متن قرآن

ندای قرآن

چهل حدیث قرآنی

     ۱. قال رسول الله صلی الله علیه وآله : «اِذَا التَبَسَت عَلَیکُمُ الفِتَنُ، کَقِطَعِ الَّیلِ المُظلِمِ فَعَلَیکُم بِالقُرآنِ ؛ هنگامی که فتنه ها، هم چون پاره های شب تاریک، شما را در خود پیچید، برشماست که به قرآن تمسک جویید. (اصول کافی ج۲ص۴۵۹)

۲. قال امیرالمؤمنین علیه السلام : «وَ اعلَموا اَنَّ هذَالقُرآنَ هُوَ النّاصِحُ الَّذی لا یَغُشُّ، وَالهادِی الَّذی لایُضِلُّ ، وَالمُحَدِّثُ اَّلذی لایَکذِبُ ؛ بدانید که این قرآن پندآموز است که خیانت نمی کند؛ وهدایت گری است که گمراه نمی سازد ؛ وسخن گویی است که دروغ نمی گوید .( نهج البلاغه خطبه ۱۷۶)

۳. قال علی علیه السلام : «ما جالَسَ هذَاالقُرآنَ اَحَدٌ الّا قامَ عَنهُ بِزِیادَةٍ اَو نُقصانِ؛ زِیادَةٍ فی هُدًی اَو نُفصانِ مِن عَمًی؛هیچ کس با این قرآن همنشین نشد ، مگر آن که چون از نزد آن برخاست با فزونی و کاستی همراه بود؛ فزونی در هدایت، و کاستی ازکوردلی ».( نهج البلاغه خطبه ۱۷۶)

۴. قال علی علیه السلام : «مَنِ اتَّخَذَ قَولَ اللهَ دَلیلًا ، هُدِیَ اِلَی الَّتی هِیَ اَقوَم ؛ هر کس که سخن خدا را راهنمای خود بگیرد ، به استوارترین راه ها هدایت می شود ». ( نهج البلاغه خطبه ۱۴۷)

۵. قال الرّضا علیه السلام : «لا تَطلُبُوا الهُدی فی غَیرِالقُرآنِ فَتَضِلّوا؛هدایت را جز از قرآن مجویید که گمراه خواهید شد . (امالی صدوق /۴۳۸)

۶. قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «یاعَلی ! سَیِّدُ الکَلامِ القُرآنُ ؛  ای علی ! برترین سخن، قرآن است». ( تفسیرابی الفتوح ۲/۳۱۹)

۷. قال رسول الله صلی الله علیه و آله :«اَلقُرآنُ غِنًی لاغِنی دونَهُ وَ لا فَقرَ بَعدَهُ ؛قرآن، توانمندی است که هیچ توانی جایگزین آن نمی شود وپس از آن هیچ فقری باقی نمی ماند». ( تفسیرابی الفتوح ۱/۱۰)

۸. قال رسول الله صلی الله علیه وآله : «فَضلُ القُرآنِ عَلی سائِرِالکَلامِ  کَفَضلِ اللهِ عَلی خَلقِهِ؛ برتری قرآن بر سایر سخنان، همانند برتری خداوند است بر بندگانش» .(جامع الاخبار / ۴۷)

۹. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اَصدَقُ القَولِ وَ اَبلَغُ المَوعِظَةِ وَ اَحسَنُ القَصَصِ، کِتابُ اللهِ ؛راست ترین گفتار و رساترین پندها و نیکوترین قصه ها کتاب خداست .( امالی صدوق /۳۹۴)

۱۰.قال عَلی علیه السلام : «اَفضَلُ الذِّکرِ القُرآنُ بِهِ تُشرَحُ الصُّدورِ وَ تَستَنیرُ السَّرائِرِ؛ برترین ذکر، قرآن است، به وسیله آن سینه ها گشوده وپوشیده ها روشن شود».(شرح غررالحکم ۲/۴۵)

۱۱.قال علی علیه السلام : «فیهِ رَبیعُ القُلوبِ وَیَنابیعُ العِلمِ وَ ما لِلقَلبِ جِلاءٌ غَیرُهُ ؛ قرآن بهار دل ها و چشمه های دانش است و دل را جز به وسیله آن جلایی نیست» .(نهج البلاغه خطبه ۱۷۶)

۱۲. قال علی علیه السلام : «اِنَّ القُرآنَ ظاهِرُهُ اَنیقٌ وَ باطِنُهُ عَمیقٌ ؛ظاهر قرآن شگفت انگیز و زیبا و باطنش ژرف و عمیق است» .(اصول کافی ۲/۵۹۹)

۱۳.قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «حَمَلةُ القُرآنِ عُرَفاءُ اَهلِ الجَنَّةِ ؛حاملان قرآن معروف ترین اهالی بهشت هستند» .(اصول کافی ۲/۶۰۶)

۱۴. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اَشرافُ اُمَّتی حَمَلةُ القُرآنِ ؛شریفان امت من حاملان قرآنند .(خصال صدوق ۱/۷)

۱۵. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اَهلُ القُرآنِ اَهلُ اللهِ وَخاصَّتُهُ؛ اهل قرآن اهل خدا و خاصان بارگاه اویند».(مجمع البیان ۱/۱۵)

۱۶. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اِنَّ هذَا القُرآنَ مَأدَبَةُ اللهِ فَتَعَلَّموا مَأدَبَتَهُ مَا استَطَعتُم ؛این قرآن ادبستان خداوند است پس تا آنجا که می توانید از این ادبستان بیاموزید». (مجمع البیان ۱/۱۶)

۱۷. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اِنَّ هذَا القُرآنَ مَأدُبَةُ اللهِ فَتَعَلَّموا مَأدُبَتَهُ مَا استَطَعتُم ؛این قرآن میهمانی ویژه خداوند است پس تا آنجا که توان دارید از این ضیافت بهره ببرید».(مجمع البیان ۱/۱۶)

۱۸. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «خَیرُکُم مَن تَعَلَّمَ القُرآنَ وَ عَلَّمَهُ؛بهترین شما کسی است که قرآن را فرا گیرد و به دیگران بیاموزد» .(مستدرک الوسائل ۴/۲۳۵)

۱۹. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : « مَن عَلَّمَ آیَةً فی کِتابِ اللهِ تَعالی، کانَ لَهُ اَجرُها ما تُلِیَت؛ هر که آیه ای از کتاب خدا را به دیگری بیاموزد، پاداش آن آیه، تا زمانی که خوانده می شود به او نیز می رسد».  (مستدرک الوسائل ۴/۲۳۵)

۲۰. قال علی علیه السلام : «تَعَلَّمُوا القُرآنَ ؛ فَاِنَّهُ اَحسَنُ الحَدیثِ ؛قرآن را فرا گیرید، زیرا که قرآن نیکوترین سخن هاست».(نهج البلاغه خطبه ۱۱۰)

۲۱. قال الصادق علیه السلام : «یَنبَغی لِلمُؤمِنِ اَن لا یَموتَ ، حَتّی یَتَعَلَّمَ القُرآنَ ، اَو یَکونَ فی تَعلیمِهِ؛ شایسته است که مؤمن از دنیا نرود، مگر آن که قرآن را فرا گیرد ویا در حال آموختن آن باشد»(اصول کافی ۲/۶۰۷)

۲۲. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : « اَدِّبوا اَولادَکُم عَلی ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبِیِّکُم وَ حُبِّ اَهلِ بَیتِهِ وَ قِراءَةِ القُرآنِ ؛ فرزندان خود را برسه خصلت تربیت کنید، دوستی پیامبرتان و دوستی اهل بیتش و قرائت قرآن» (ینابیع المودة /۲۷۱)

۲۳. قال علی علیه السلام : «حَقُّ الوَلَدِ عَلَی الوالِدِ اَن یُحَسِّنَ اسمَهُ وَ یُحَسِّنَ اَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ القُرآنَ؛ حق فرزند برپدر این است که: او را نام نیکو نهد، به خوبی تربیت کند و به او قرآن بیاموزد»(نهج البلاغه حکمة ۳۹۹)

۲۴.قال الصّادق علیه السلام : «مَن قَرَأَالقُرآنَ وَ هُوَ شابٌّ مُؤمِنٌ ، اِختَلَطَ القُرآنُ بِلَحمِهِ وَ دَمِهِ ؛ هر جوان مؤمنی که قرآن بخواند ، قرآن با گوشت وخونش آمیخته گردد».(اصول کافی ۲/۶۰۳)

۲۵. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : « لا یُعَذِّبُ اللهُ قَلبًا وَعَی القُرآنَ ؛خداوند قلبی را که قرآن را در خود جای داده باشد، عذاب نمی کند».(امالی طوسی ۱/۶)

۲۶. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اَلقَلبُ الَّذی لَیسَ فیهِ شَیءٌ مِنَ القُرآنِ کَالبَیتِ الخَرِبِ؛ قلبی که در آن چیزی از قرآن نباشد، هم چون خانه ویران است».(کشف الاسرار میبدی ۷/۴۰۵)

۲۷. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اَفضَلُ العِبادَةِ قَراءَةُ القُرآنِ ؛ برترین عبادت، خواندن قرآن است   (مجمع البیان ۱/۱۵)

۲۸. قال رسول الله صلی الله علیه وآله : « نَوِّروا بُیوتَکُم بِتِلاوَةِ القُرآنِ؛ خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید.»(اصول کافی ۲/۶۱۰)

۲۹. فی وَصیَّةِالنَّبیِّ لِعَلٍّی عَلَیهِما وَ آلِهِمَا السَّلام : «وَ عَلَیکَ بِتِلاوَةِالقُرآنِ عَلی کُلِّ حالٍ ؛از وصایای پیامبراکرم(ص) به حضرت علی (ع) این است که :« یا علی! برتو باد که در همه حال قرآن تلاوت کنی. »(اصول کافی ۷/۷۹)

۳۰.قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «مَن کانَ القُرآنُ حَدیثَهُ وَ المَسجِدُ بَیتَهُ، بَنَی اللهُ لَهُ بَیتًا فِی الجَنَّةِ ؛ هر که قرآن سخنش باشد و مسجدخانه اش، خداوند برای او خانه ای در بهشت بنا کند».(امالی صدوق /۴۰۵)

۳۱. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اِنَّ هذِهِ القُلوبَ لَتَصدَاُ کَما یَصدَاُ الحَدیدُ وَ اِنَّ جِلاءَها قِراءَةُ القُرآنِ ؛ براستی این قلبها زنگار می گیرد، همان طور که آهن زنگار می گیرد، جلای قلب ها قرائت قرآن است» (ارشاد القلوب / ۷۸)

۳۲. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «اِذا اَحَبَّ اَحَدَکُم اَن یُحَدِّثَ رَبَّهُ فَلیَقرَءِ القُرآنَ؛ هرگاه یکی از شما دوست بدارد با پروردگارش سخن بگوید، قرآن بخواند».(کنزالعمال ۱/۵۱۰)

۳۳. قال علی علیه السلام : «اَلبَیتُ الَّذی یُقرَآُ فیهِ القُرآنُ وَ یُذکَرُ اللهُ – عَزَّ وَ جَلَّ – فیهِ تَکثُرُ بَرَکَتُهُ وَ تَحضُرُهُ المَلائِکةُ وَ تَهجُرُهُ الشَّیاطینُ ؛خانه ای که در آن قرآن خوانده شود و خدا را به یاد آرند، برکتش فزونی یابد و فرشتگان به آن خانه درآیند و شیاطین از آن دوری جویند».( اصول کافی ۲/۶۱۰)

۳۴. قال الصادق علیه السلام : «اَلقُرآنُ عَهدُ اللهِ اِلی خَلقِهِ فَقَد یَنبَغی لِلمَرءِ المُسلِمِ اَن یَنظُرَ فی عَهدِه وَ اَن یَقرَأَ مِنهُ فی کُلِّ یَومٍ خَمسینَ آیَةً؛ قرآن پیمان خداوند است با بندگانش، شایسته آن است که انسان مسلمان در پیمان خود نظر کند و هر روز پنجاه آیه از آن را بخواند» .( اصول کافی ۲/۶۰۹)

۳۵. قال الصادق علیه السلام : «ثَلاثَةٌ یَشکُونَ اِلَی اللهِ ـ عَزَّ وَجَلَّ ـ مَسجِدٌ خَرابٌ لا یُصَلّی فیهِ اَهلُهُ وَ عالِمٌ بَینَ جُهّالٍ وَ مُصحَفٌ مُعَلَّقٌ قَد وَقَعَ عَلَیهِ الغُبارُ لا یُقرَاُ فیهِ ؛  سه گروه نزد خدا شکایت می برند : مسجد ویرانی که مردم در آن نماز نخوانند، عالمی که بین جاهلان تنها بماند و قرآن رها شده و غبار گرفته ای که خوانده نمی شود».(اصول کافی ۲/۶۱۳ )

۳۶. قال الصادق علیه السلام : «قِراءَةُ القُرآنِ فِی المُصحَفِ تُخَفِّفُ العَذابَ عَنِ الوالِدَینِ وَ لَو کانا کافِرَینِ؛ خواندن قرآن از روی آن، عذاب را از والدین سبک می سازد ؛ اگر چه آن دو کافر باشند» .(اصول کافی ۲/۶۱۳)

۳۷. قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «لِکُلِّ شَیءٍ حِلیَةٌ وَ حِلیَةُ القرآنِ الصَّوتُ الحَسنُ؛ هرچیزی را زیوری باشد و زیور قرآن صدای خوش است».(اصول کافی ۲/۶۱۵)

۳۸.قال رسول الله صلی الله علیه و آله : «مَن اَرادَ عِلمَ الاَوَّلینَ وَالآخَرینَ، فَلیُثَوِّرِ القُرآنَ؛ هر که علم اولین و آخرین را می خواهد، باید آن را در قرآن بجوید».(کنزل العمال ج۱ ص۵۴۸)

۳۹. قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «قارِئُ القُرآنِ وَ المُستَمِعُ فِی الأَجرِ سَواءٌ ؛                                                              قاری قرآن و گوش کننده آن درپاداش مساوی هستند.(مستدرک الوسائل ۴/ ۲۶۱)

۴۰.قال علی علیه السلام : «اَلا لا خَیرَ فی قِراءَةٍ لَیسَ فیها تَدَبُّرٌ ؛آگاه باشید در قرآن خواندنی که تدبر در آن نباشد، خیری نیست» .   (اصول کافی ۱/۳۶)

 

 

 

Copyright 1999-2017 All rights are reserved to Aalulbayt Global Information Center