اشاره :

سيماى درخشان ائمه هدى (علیهم السلام) در قرآن كريم همواره روشنگر راه شيعيان و پيروان ايشان بوده و هست و در اين ميان آيات مربوط به موعود آخرالزمان (علیه السلام) درياى نورى است كه تلألؤ آن افق‏هاى آينده جامعه بشرى را آشكار مى‏كند و به قلب مؤمنين اطمينان می ‏بخشد.

در اين ره آورد قطره ه‏ایی از اين دريا را هديه به پيشگاهش مى‏ كنيم.

از هرجزء قرآن كريم يك آيه كه براساس روايات درباره آن وجود مقدس است همراه با حديثى از امامان معصوم(علیهم السلام) استخراج كرده ‏ايم.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِى اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ…  ۱

اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد هر كدام از شما از دين خود مرتد شود به زودى خداوند قومى را كه دوست مى ‏دارد و آنها نيز او را دوست مى‏ دارند و نسبت به مؤمنان فروتن و بر كافران مقتدرند براى يارى اسلام خواهد برانگيخت.

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: إنّ صاحب هذا الاًمر محفوظ له أصحابه ولو ذهب‏ا لناس جميعاً أتى‏ الله بأصحابه و هم الذين قال اللّه عزّوجل: فإن يكفر بها هؤلاء فقد وكلّنا بها قوماً ليسوا بها كافرين و هم الذين قال اللّه عزّوجل فسوف يأتى ‏الله... أعزة على ‏الكافرين.

همانا اصحاب و ياران اين امر برايش محفوظند و اگر همه مردم از بين بروند خداوند يارانش را خواهد آورد آنها همانانند كه خدا درباره آنها فرموده:

پس اگر اين قوم به آن كفر ورزند همانا ما قومى را كه هرگز به آن كافر نشوند بر آن گماريم و ايشانند كه خدا درباره آنها فرموده:

پس خداوند به زودى قومى را كه خداوند را دوست می ‏دارند و او نيز آنها را دوست مى ‏دارد و بر كافران مقتدر و بر مؤمنان فروتن هستند برمی ‏انگيزد.

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ. ۲

پس‏ چون‏آن چهار نعمت‏هاى‏ خدا به ايشان تذكر داده ‏شده‏ بوده مه‏را فراموش كردند:

ابواب همه چيز رابرآنها گشوديم ‏تا آنگاه‏ كه‏ به آنچه عطا شدند شادمان و مغرور گشتند به ناگاه آنها را به كيفر اعمالشان رسانديم و در آن هنگام خوار و نااميد شدند.

امام باقر(علیه السلام) در اين رابطه فرمودند: فلما نسوا ما ذكّروا به يعنى فلما تركوا ولاية أميرالمؤمنين عليه ‏السلام و قد أمروا بها فتحنا عليهم أبواب كل شى‏ء يعنى دولتهم فى ‏الدنيا و ماسبط لهم فيها و أمّا قوله حتى إذا فرحوا بما أوتوا أخذناهم بغتة فإذا هم مبلسون يعنى بذلك قيام القائم، حتى كانّهم لم يكن لهم سلطان قط فذلك قوله بغتة فنزل آخر هذه الاية على محمد(صلی الله علیه و آله و سلم):

فقطع دابر القوم الذين ظلموا والحمدالله رب‏ العالمين.

اينكه آيه فرموده: پس چون آنچه از نعمت‏هاى خدا به ايشان تذكر داده شده بود همه را فراموش كردند؛ يعنى وقتى ولايت اميرالمؤمنين (علیه السلام) را ترك گفتند و آن در صورتى بود كه به آن مأمور شده بودند.

ابواب همه چيز را بر آنها گشوديم؛ يعنى دولتشان در دنيا و آنچه در آن گسترده شده و اما اينكه فرموده:

تا آنگاه كه به آنچه عطا شدند شادمان و مغرور گشتند به ناگاه آنها را به كيفر اعمالشان گرفتار كرديم و در آن هنگام خوار و نااميد شدند منظور از آن قيام قائم(علیه السلام) است به طورى كه گويى هيچ‏گونه سلطه و  كومتى بر ايشان نبوده و اين است كه فرموده به ناگاه و آخر اين آيه بر پيامبر نازل گشت پس ريشه قومى كه ستم‏ پيشه كردند كنده شده و ستايش براى خداى عالميان است.

هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِى تَأْوِيلُهُ ...۳

كافران كه منكر آيات خدا و نتيجه اعمال خود هستند چه انتظار كشند، منتظر رسيدن تأويل آيات و تحقق يافتن روز موعودند؟ روزى كه تأويل آيات فرا رسد.

حضرت صادق(علیه السلام) فرمود: ذلك فى‏ يوم القائم(علیه السلام) .

اين در روز قيام قائم(علیه السلام) است.

وَمِن قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ . ۴

و جماعتى از قوم موسى(علیه السلام) به دين حق هدايت كنند و به آن باز مى ‏گردند.

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: اذا ظهر القائم(علیه السلام) من ظهر هذا البيت بعث‏الله معه سبعة و عشرين رجلاً من قوم موسى و هم‏الذين قال‏الله تعالى: و من قوم موسى...

وقتى قائم(علیه السلام) از پشت اين خانه كعبه ظاهر شود خدا با او بيست و هفت مرد از قوم موسى(علیه السلام) را برمى‏ انگيزد و آنانند كه خدا درباره آنها اين آيه را فرموده است.

وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً ... ۵

و بكشيد مشركان را همگى همانطور كه همگى آنها با شما جنگ كردند.

امام محمد باقر (علیه السلام) مى‏ فرمايد: لم يجى‏ء تأويل هذه الآية ولو قد قام قائمنا بعد من يدركه مايكون من تأويل هذه الآية ليبلغن دين محمد مابلغ الليل حتى لايكون مشرك على ظهرالاًرض كما قال‏الله.

هنوز تأويل اين آيه نرسيده است و هرگاه قائم(علیه السلام) ما به پاخيزد هر آنكه زمان او را دريابد آنچه از پى تأويل اين آيه خواهد بود را درك مى ‏كند و دين محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) تا هر كجا كه شب سايه افكند خواهد رسيد تا جايى كه هيچگونه شركى بر زمين نخواهد ماند همچنان كه خداوند فرموده است.

پى ‏نوشت‏ها :

۱- سوره مائده ، آيه ۵۴.

۲-سوره انعام، آيه ۴۴

۳-سوره اعراف، آيه ۵۳

۴- سوره اعراف ، آيه ۱۵۹

۵-سوره توبه، آيه ۳۶

منبع :سعيد مقدس؛موعود ؛ فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۲، شماره ۳۷