توصیفاتی كه در قرآن كریم برای انبیاء به كار رفته است با توصیفاتی كه تورات از پیامبران دارد كاملا متفاوت است قرآن كریم پیامبران را بنده ای كامل و فرمانبر الهی و به دور از گناه و خواسته های نفسانی معرفی می‌كند و از آنان به بزرگی و عظمت یاد می نماید و با الفاظی كه بیان گر عظمت، بندگی خداپرستی آنان است آن ها را توصیف می نماید. مثلا در قرآن پیامبران با اوصاف زیر شده اند:

عبد و بنده خداوند، هدایت شده، رسول و فرستاده خداوند، بنده صالح و شایسته، مخلصین و بابصیرت، شاكر خداوند، مشمول سلام و بركات خداوند، برگزیده، مطیع و فرمانبر دستورات الهی، دارای علم و حكمت، مشمول منت پروردگار، خلیفه خدا در روی زمین، موحد و یكتاپرست، دلسوز مردم،(۱)

امّا توراتی كه در دست یهودیان می‌باشد، همان كتابی كه از جانب خداوند بر حضرت موسی ـ علیه السلام ـ نازل شده است، نمی باشد و لذا در «سفر پیدایش و بقیه اسفار پنج گانه» این كتاب به پیامبران الهی نسبت های ناروائی داده است و صدور هر گونه كار قبیح و زشت را از انبیاء جایز دانسته است كه هیچ گونه سازگاری با ساحت انبیاء ندارد كه به عنوان نمونه عبارت هایی از این كتاب ذكر می‌شود:

۱. درباره حضرت نوح ـ علیه السلام ـ بر خلاف قرآن كه او را بنده شاكر خداوند، برگزیده و رسول، هدایت شده، مشمول سلام و بركات خداوند معرفی می كند، آمده است كه وی فردی شرابخوار بوده و در اثر نوشیدن شراب مست و بی هوش می شده . در سفر پیدایش باب ۹ فقره ۲۱ آورده است كه «روزی نوح شراب زیاد نوشید، در حالت مستی در خیمه اش برهنه خوابید پسرش سام متوجه شد و آن را پوشانید».(۲)

۲. درباره حضرت موسی ـ علیه السلام ـ كه در قرآن كریم از او و قومش در آیات متعددی یاد كرده و او را فرستاده، برگزیده، هدایت شده معرفی كرده است، در تورات آمده است كه او به دنبال فرار از دستور خداوند است و از خداوند می‌خواهد كه كسی دیگری را به جای او بفرستد مثلا او گفته است «خداوندا تمنا می‌كنم كسی دیگری را به جای من بفرست پس خداوند بر موسی خشمگین شد...»(۳)

۳. حضرت هارون ـ علیه السلام ـ كه از نظر قرآن، رسول و فرستاده خدا، مشمول سلام و بركات خداوند، وزیر و جانشین حضرت موسی ـ علیه السلام ـ و تصدیق كننده او است، در تورات قضیه گوساله پرستی و پرستش آن و قربانی كردن برای آن را به او نسبت داده و او را گمراه كننده بنی اسرائیل در غیاب حضرت موسی ـ علیه السلام ـ می داند: «هارون بدیشان گفت گوشواره های طلا كه در گوش زنان و پسران و دختران شماست نزد من آورید و از آن گوساله ی ریخته شده ای ساخت.(۴)

۴. حضرت لوط ـ علیه السلام ـ از نظر قرآن، پیامبر و فرستاده خداوند، مطیع و فرمانبر دستورات الهی، دارای حكمت و علم و دانش است. تورات او را شخصی كه به او شراب خورانیده شد و با دخترانش همبستر شد معرفی كرده است و می گوید...« لوط با دو دختر خود در كوه ساكن شد... دختر بزرگ به كوچك گفت پدر كاملا پیر شده و مردی بر روی زمین نیست كه به حسب عادت جهان به ما در آید تا پدر خود را شراب بنوشانیم و با او همبستر شویم... پس در همان شب پدر خود را شراب نوشانیدند و دختر بزرگ آمده با پدر خویش همخواب شد.... پس هر دو دختر لوط، از وی حامله شدند».(۵)

۵. در مورد حضرت داود ـ علیه السلام ـ كه قرآن او را فرستاده خدا و هدایت شده دارای علم و دانش و حكمت بنده‌ی خدا، خلیفه خدا در روی زمین، كُشنده ی جالوت، و مورد تفضل و عنایت خداوند، قادر بر فهم زبان پرندگان معرفی می‌كند، تورات او را شخصی هوا پرست و زناكار با زن شوهر دار معرفی می‌كند و می‌گوید «... در وقت عصر كه داود از بسترش برخاسته بر پشت بام خانه گردش كرد و از پشت بام زنی را دید كه خود را شستشو می‌كند و آن بسیار نیكو منظر بود پس داوود فرستاده، درباره زن استفسار نمود... داوود با او همبستر شد... و آن زن حامله شد...»(۶)

۶. حضرت سلیمان ـ علیه السلام ـ كه قرآن او را فردی موحد و بنده خدا، هدایت شده، دارای حكمت و علم، قادر بر تسخیر جن و باد می داند، تورات به او نسبت بت پرستی می دهد و او را به عنوان شخصی كه در آخر عمر به خاطر زنان و نداشتن ایمان كافی منحرف شد و به بت پرستی روی آورد و مورد خشم خداوند واقع شد. در كتاب اول پادشاهان می‌گوید: «و سلیمان پادشاه سوای دختر فرعون، زنان غریب بسیاری را از موأبیان، عمونیان و ادومیان و صدوقیان دوست می‌داشت و از امت هائی كه خداوند درباره ایشان بنی اسرائیل را فرموده بود كه شما به ایشان در نیائید... مبادا دل شما را به پیروی خدایان خود مایل گردانند و سلیمان با اینها به محبت ملحق شد و در وقت پیری سلیمان واقع شد كه زنانش دل او را به پیروی خدایان غریب مایل ساختند و دل او مثل دل پدرش داود با یهوه خدایش كامل نبود... پس خشم خداوند بر سلیمان افروخته شد...»(۷)

آنچه مسلم است و حكمت الهی اقتضا می‌كند این است كه باید پیامبران از لحاظ جسم، خلق و خوی و كمالات اخلاقی كامل ترین و از نظر دانش و شرافت، صداقت، برترین و از نظر عقل و درایت و هوشمندی با هوش ترین و از نظر رذائل اخلاقی و عیوب جسمانی نفرت زا مصون ترین افراد عصر و زمان خود باشند زیرا در غیر این صورت دستور پیروی از آنها از جانب خداوند بی مورد خواهد بود كه با حكمت الهی سازگار نیست و نمی‌توانند انسان را به كمال برسانند و آن را از ضلالت و گمراهی نجات دهند لذا آنچه كه در كتابی به اسم تورات در مورد انبیاء آمده صحت ندارد و معلوم می‌شود این تورات موجود نمی‌تواند كتاب آسمانی و وحی الهی باشد بلكه ساخته و پرداخته دست بشر است.

پی نوشتها:

۱. قرآن کریم: ص:۳۸، انعام:۶، نساء:۱۶۳، آل عمران:۸۴، انبیاء:۷۲، اسراء:۳، هود: ۴۸، آل عمران:۲۳، عنکبوت:۱۴، نوح:۷۱، هود:۳۶، انعام:۸۴، صافات:۳۷، عنکبوت:۲۶، انبیاء:۲۱و۴۸، مومنون:۴۵، یونس:۷۵، صافات:۱۲۰ و ۱۱۴، قصص:۳۴، فرقان:۳۰، طه:۳۰، اعراف:۱۴۲، طه:۹۰، نمل:۱۵و۲۷، ص:۱۷ و۳۰ و ۲۶، بقره:۲۱، سبأ:۱۰، اعراف:۱۶۴، صافات:۱۱۴، غافر:۵۳.

۲. سفر پیدایش باب ۹ فقره ۲۱ به نقل از فصلنامه اندیشه نوین دینی سال ۶، بهار ۸۹، شماره ۲۰، دانشگاه معارف، ص۳۷.

۳. کتاب مقدس ترجمه قدیم با حروف چینی جدید، انتشارات ایلام، سال نشر ، ۲۰۰۲م، سفر خروج باب ۴، فقرات ۸ ـ ۱۴.

۴. همان، باب ۳۲، فقرات ۱ تا ۶.

۵. همان، سفر پیدایش فقرات ۲۸ ـ ۳۹، باب ۱۸.

۶. همان، کتاب دوم سموئیل باب ۱۱، فقرات ۲ ـ ۲۵.

۷. کتاب مقدس و ترجمه قدیم، انتشارات ایلام، کتاب اول پادشاهان باب ۱۱ فقرات ۶ ـ ۱.

منبع: نرم افزار پاسخ ۲مرکز مطالعات حوزه.